رابطه زوال عقل با بینایی
الهه آذری
علمی
نظر : 0
با افزایش سن، از دست دادن بینایی می تواند شایع تر شود. اما آیا می دانستید که از دست دادن بینایی با زوال عقل ارتباط دارد؟ تحقیقات نشان داده است که بزرگسالان مسن تر مبتلا به مشکلات بینایی، شیوع بیشتری از زوال عقل نسبت به افراد بدون آن دارند. در حالی که تجربه همزمان زوال عقل و مشکلات بینایی می تواند گیج کننده باشد، راه هایی برای اطرافیان افراد مسن وجود دارد تا عزیزانشان ایمن تر و راحت تر باشند. بینایی و زوال عقل فقط به طور همزمان اتفاق نمی‌افتند، بلکه ممکن است به طور فعال بر یکدیگر تأثیر بگذارند.
ادراک بصری، پیری و زوال شناختی
وقتی به اطراف نگاه می کنیم و جهان را می بینیم، اولین قدم این است که محرک های نوری وارد چشم ها شوند و به اطلاعاتی تبدیل شوند که به مناطق مناسب در مغز می رسند. این اطلاعات در مغز سازماندهی، تفسیر و آگاهانه تجربه می شوند. گیرنده های چشم به طور مداوم داده ها را از محیط جمع آوری می کنند و مغز آن اطلاعات را تفسیر می کند که بر نحوه تعامل ما با جهان تأثیر می گذارد. این به عنوان ادراک بصری یا نحوه درک مغز از آنچه چشم ها می بینند شناخته می شود. پیری، چشم ها و مغز ما را تغییر می دهد. بیماری های چشمی مانند گلوکوم، آب مروارید یا تغییرات مرتبط با سن در شبکیه یا ماکولا در پشت چشم، بر اطلاعات بصری که می توانند به مغز برسند، تأثیر می گذارند. اطلاعات بصری ناکافی یا نادرست می تواند در ایجاد مشکلات شناختی و حافظه مانند زوال عقل نقش داشته باشد. از سوی دیگر، تغییرات در مغز ناشی از زوال عقل یا بیماری آلزایمر می تواند بر نحوه پردازش اطلاعات بصری توسط مغز ما تأثیر بگذارد و درک ما از جهان یا توانایی ما در درک آن را تغییر دهد. هنگامی که درک ما از جهان یا توانایی ما در درک آن تغییر می کند، می تواند منجر به اضطراب، سردرگمی یا حتی رفتارهای غیرمعمول و غیرقابل درک شود که اغلب مراقبان را گیج، سردرگم و ناامید می کند.
در سال ۲۰۲۲، دو مطالعه بزرگ انجام شد که عمیقاً به ارتباط بین زوال عقل و مشکلات بینایی می‌پرداختند. اولین مطالعه در مجله Aging & Mental Health منتشر شد و یک متاآنالیز از تحقیقات گذشته بود. تیم تحقیقاتی داده های ۱۶ مطالعه دیگر را که به اشکال مختلف زوال عقل (مانند بیماری آلزایمر، زوال عقل عروقی یا زوال عقل اجسام لویی) و علائم هشدار دهنده آنها پرداخته بودند، گردآوری کرد. در مجموع، این مطالعات شامل ۷۶۳۷۳ بیمار از قاره های مختلف بود که مجموعه بسیار بزرگی از شواهد را ارائه می داد. محققان دریافتند که انواع مختلفی از مشکلات اختلال بینایی احتمالاً قبل از زوال عقل ایجاد می شوند. به طور خاص، به نظر می رسد آب مروارید و مشکلات چشمی مرتبط با دیابت ارتباط قوی با بیماری آلزایمر دارند.
مطالعه بعدی که ارزش بررسی دارد در مجله چشم پزشکی بریتانیا منتشر شد. در اینجا، محققان با استفاده از داده های بانک زیستی بریتانیا، ارتباط بین سرعت پیشرفت زوال عقل و شروع سایر بیماری های چشمی را بررسی کردند. نتیجه‌گیری های آنها به طرز شگفت آوری خاص بود: دژنراسیون ماکولا (AMD) مرتبط با سن، آب مروارید و بیماری های چشمی مرتبط با دیابت، همگی به نظر می رسید که خطر ابتلا به زوال عقل، به ویژه بیماری آلزایمر را افزایش می دهند. از سوی دیگر، به نظر نمی رسید که گلوکوم به هیچ وجه با افزایش شیوع بیماری آلزایمر مرتبط باشد، اما معمولاً در کنار زوال عقل عروقی رخ می دهد. در نهایت، آنها بخش دیگری از معما را یافتند: ارتباط بین هر دو بیماری در بیمارانی که با سایر "بیماری های سیستمیک" - مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت نوع 2 یا افسردگی مزمن - دست و پنجه نرم می کردند، تقریباً دو برابر قوی تر بود. تا کنون، شواهد ارتباط بین چشم و ذهن به طرز چشمگیری قانع کننده به نظر می رسد. اما در مورد علل چطور؟ آیا زوال عقل باعث مشکلات چشمی می‌شود یا برعکس؟ در اینجا هنوز جای بحث زیادی وجود دارد.
ادراک بصری و پیری
با افزایش سن، توانایی پردازش اطلاعات بصری را از دست می دهیم. علاوه بر این، بیماری هایی مانند آب مروارید، گلوکوم، دژنراسیون ماکولا و دیابت ممکن است مشکلات ادراک بصری را تشدید کنند. تغییرات قابل توجه عبارتند از:
تاری دید / تنظیم کندتر با نور / کاهش دید محیطی / کاهش توانایی پردازش فاصله و اشیاء سه بعدی
و سندرم چارلز بونت یکی از بیماری هایی است که ممکن است با از دست دادن بینایی با افزایش سن ایجاد شود. این سندرم با توهمات بصری مشخص می شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
الگوهای خطوط، نقاط و یا اشکال هندسی / مناظر، مانند رودخانه‌ها، آتشفشان ها یا کوه ها / حشرات، شخصیت ها، موجودات یا حیوانات / شخصیت هایی که لباس هایی از زمان های گذشته پوشیده اند
توهمات معمولاً هنگام بیدار شدن افراد گزارش می شوند و می توانند برای چند ثانیه، دقیقه یا ساعت ادامه داشته باشند. آنها ممکن است اشکال مختلفی داشته باشند، حرکت کنند یا ثابت باشند و به صورت سیاه و سفید یا رنگی ظاهر شوند.
آیا زوال عقل و بیماری آلزایمر ادراک بصری را تغییر می دهند؟
انواع مختلف زوال عقل می توانند به روش های مختلفی به سیستم بینایی-ادراکی آسیب برسانند که بستگی به نحوه تغییر ساختار مغز توسط بیماری دارد. مشکلات رایج ادراک بصری عبارتند از:
حساسیت کمتر به تغییرات کنتراست بین اشیاء و پس زمینه / کاهش توانایی تشخیص حرکت / کاهش توانایی دیدن رنگ های مختلف / مشکلات در جهت دهی یا تغییر جهت نگاه / مشکلات در تشخیص اشیاء و چهره ها / کاهش حساسیت به درک عمق
رفتارهای رایج مرتبط با تغییرات بینایی و زوال عقل
تغییرات ادراک بصری بر فرد تأثیر می گذارد تا رفتارهای غیرمعمولی را بپذیرد که اغلب مراقبان را گیج می کند:
- *** ممکن است شاهد باشید که بزرگسالان مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر ناگهان دست های خود را بالا می برند و ظاهراً بدون هیچ دلیلی آنها را حرکت می دهند. اگر کمی مکث کنیم و در مورد علت احتمالی این رفتار فکر کنیم، ممکن است تشخیص دهیم که آنها سعی می کنند نوری را که در چشمانشان می تابد خاموش کنند یا حشره ای را که در واقع روی سقف است، دور کنند. عدم درک عمق به آنها اجازه نمی دهد که بفهمند نور یا حشره چقدر ارتفاع دارد.
- *** آنها ممکن است ناگهان خم شوند و به دنبال چیزی در اطراف خود بگردند زیرا نمی توانند فاصله را محاسبه کنند و آن شیء در واقع روی زمین است.
- *** آنها همچنین ممکن است سعی کنند اشیایی را که در تلویزیون ظاهر می شوند بگیرند یا چیزهایی را که در یک نقاشی به تصویر کشیده شده است، بردارند. عدم انجام این کار باعث عصبی شدن آنها می شود. آنها همچنین ممکن است تصاویر تلویزیون را برای افراد واقعی پردازش کنند و بترسند.
- *** یک کف ناهموار یا مشخص تر می تواند به یک مانع یا پله تبدیل شود و آنها ممکن است نگران یا وحشت زده شوند. حتی ممکن است ببینید که آنها پای خود را بالا می آورند، ناگهان خشکشان می زند و نمی خواهند ادامه دهند.
- *** آنها همچنین ممکن است در غذا خوردن خودشان مشکل داشته باشند زیرا نمی توانند غذای روی بشقاب را تشخیص دهند یا لیوان نوشیدنی خود را پیدا کنند.
نکاتی برای حمایت از تغییرات بینایی و زوال عقل
- *** اگر از فردی مبتلا به آلزایمر یا زوال عقل مراقبت می کنید، می توانید تغییراتی در محیط ایجاد کنید تا از مشکلات ادراک بصری او پشتیبانی کنید. ایمن و دلپذیر کردن خانه نه تنها می تواند به جلوگیری از مشکلات رفتاری کمک کند، بلکه استقلال و خودمختاری عزیز شما را نیز ارتقا می دهد.
- *** اصلاح محیط خانه بر پیشرفت بیماری تأثیری نخواهد داشت. با این حال، می تواند مشکلات رفتاری مانند آشفتگی، گیجی، سرگردانی، پرخاشگری یا عصبی بودن را کاهش دهد و روند کاهش توانایی های عملکردی را در افراد مبتلا به زوال عقل کند کند.
- *** در بزرگسالان مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، مردمک چشم برای تنظیم نور به زمان بیشتری نیاز دارد. شما می توانید با روشن کردن تدریجی چراغ ها - به عنوان مثال، یک چراغ رومیزی کوچک قبل از یک چراغ سقفی - و استفاده از نور کافی برای به حداقل رساندن خیرگی و سایه ها، به این امر کمک کنید.
- *** سرگردانی یک رفتار رایج است که می تواند خطرناک باشد. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل ممکن است بدون اینکه متوجه شود، خانه را ترک کند. در این حالت، می توانید با تغییرات ادراک بصری عزیزان خود کار کنید تا آنها را از نزدیک شدن به درب ورودی بازدارید. استفاده از نوار ضخیم و تیره رنگ یا قرار دادن یک فرش سیاه در جلوی درب، محدودیت هایی ایجاد می کند که بزرگسالان مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر را متقاعد کند که نزدیک نشوند.
- *** از رنگ های متضاد برای جلب توجه به اشیاء استفاده کنید. به عنوان مثال، عدم توانایی در تمایز بین رنگ ها، غذا خوردن را دشوار می کند. شواهد نشان می دهد که استفاده از بشقاب، قاشق و چنگال و فنجان های روشن (مثلاً قرمز) می تواند به عزیز شما کمک کند تا غذا را تشخیص دهد و او را به خوردن غذا تشویق کند.
- *** همچنین بهتر است قبل از صحبت کردن، صاف روبروی عزیزتان بایستید. از دست دادن دید محیطی ممکن است باعث شود که آنها فقط چیزهایی را که درست روبرویشان است ببینند. اگر از کنار یا پشت به آنها نزدیک شوید، ممکن است آنها را اذیت کنید.
- *** با افزایش سن، معاینه منظم چشم ضروری است. این هم برای جلوگیری از مشکلات شناختی در بزرگسالان سالم و هم برای حفظ کیفیت زندگی در بزرگسالان مسن مبتلا به زوال عقل صادق است. معاینه جامع چشم که عملکردهای بینایی مانند حدت بینایی و حساسیت کنتراست را ارزیابی می کند، می تواند به تشخیص مشکلات بینایی در مراحل اولیه کمک کند.
نظرات