عوارض عدم تشخیص تنبلی چشم کودکان

آیا می‌دانید یکی از مهم‌ترین بیماری‌هایی که نوزادان و کودکان را تهدید می‌کند چیست؟

یکی از مهم‌ترین اختلالاتی که در دوران کودکی رخ می‌دهد، بیماری تنبلی چشم است. این اختلال اگر در همان دوران کودکی تشخیص داده نشود، ممکن است بعداً عوارض جبران ناپذیری همچون کم بینایی و در برخی موارد نابینایی را در بزرگسالی ایجاد کند. لذا از آنجا که پیشگیری بهتر از درمان است پس باید کودکان را تا قبل از 5 سالگی به صورت مرتب و دوره‌ای نزد چشم پزشک ببریم تا از سلامت چشمانشان مطمئن شویم.

کودک در چه بازه سنی در معرض بیماری تنبلی چشم قرار دارد؟

یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی که کودکان را از زمان تولد تا حدود سن 7 سالگی تهدید می‌کند، بیماری تنبلی چشم است. این بیماری از اصلی‌ترین عوامل کاهش بینایی در کودکان است. تنبلی چشم اکثراً در نوزادان نارس و کودکان با این سابقه بیماری در خانواده‌هایشان، مشاهده می‌شود.

 بیشترین رشد و تکامل بخشی از مغز که به مرکز بصری مرتبط است از دوران جنینی تا حدود 3 سالگی ادامه خواهد داشت و با تشخیص هر گونه مشکل در بینایی کودک تا حدود 5 سالگی قابل درمان خواهد بود حتی اگر از نوع تنبلی چشم باشد ولی هرچقدر از سن 5 سالگی بگذرد این روند درمان به تعویق می افتد و حتی احتمال به دست آوردن بینایی، کمتر می‌شود به گونه ای که از سن 10 الی 12 سالگی به بعد ممکن است درمان، بدون تاثیر باشد.

تعبیر ساده از بیماری تنبلی چشم

بیماری تنبلی چشم که غالباً برای یک چشم و گاهی هر دو چشم اتفاق می‌افتد، زمانی رخ می‌دهد که در ارتباط بین مغز و چشم اختلال پیش آید لذا مغز از یک چشم سیگنال‌های بصری ضعیف‌تری نسبت به چشم دیگر دریافت می‌کند. پس با نگاه به تصاویر، مغز به صورت خودکار سیگنال‌های قوی که مربوط به چشم سالم هستند را دریافت کرده و سیگنال‌های ضعیف را نادیده می‌گیرد. از آنجا که مغز همواره تصویر واضح را انتخاب می‌کند، لذا چشم سالم را برای دیدن به کار گرفته و چشم تنبل مرتباً غیر قابل استفاده باقی می‌ماند. به دنبال این عدم استفاده از چشم تنبل، دید چشم تنبل، بدتر شده تا جایی که ممکن است موجب نابینایی چشم بیمار شود.

چه عواملی در درمان تنبلی چشم، مؤثر هستند؟

بیماری تنبلی چشم هرچه سریعتر تشخیص داده شود و درمان آن هرچه زودتر شروع شود، برای رسیدن به نتایج قابل قبول بهتر است. این اختلال در بینایی کودکان بسته به عواملی همچون: بازه‌ی سنی شناسایی بیماری، این که چه مدت از ایجاد آن گذشته باشد و زمان شروع به درمان آن بستگی دارد.

بررسی راه‌های درمان تنبلی چشم

یکی از راه های درمان تنبلی چشم، مجبور کردن مغز به استفاده از چشم ضعیف‌تر است. به این صورت که چشم سالم را پوشانده و فرد مجبور به استفاده از چشم ضعیف می‌شود. 

زمانیکه علت تنبلی چشم دوربینی، نزدیک بینی و یا آستیگمات تشخیص داده شود، از عینک برای درمان آن استفاده می‌شود. اگر علت آن بیماری‌های مادرزادی همچون افتادگی پلک یا آب مروارید باشد بهترین راه درمان، عمل جراحی است.